*****((شهیدعلیرضا صادقانی))*****

دید در معرض تهدید دل و دنیش را

رفت با مرگ خود احیا کند آیینش را
رفت و حتی کسی از جبهه نیاورد به شهر

چفیه و قمقمه اش کوله و پوتینش را

خوشا آنان که جانان می شناسند

طریق عشق و ایمان می شناسند
بسی گفتیم و گفتند از شهیدان

شهیدان را شهیدان می شناسند

‌مـــــرد که باشی چهار تکه ا‌ستخوان پوسیده ات هم ،

می تواند سایه سری باشد ...

فانی می دهی ... و بـــــاقے می گیری !

جســـــم می دهی ... و جـــــان می گیری!

جـــــان می دهی .....و جانـــــان می گیری !

چه لذتـــــی دارد ؛ نظـــــرکـــــردن به " وَجـــــْهُ اللـــــه " !

شهـــــادت لیـــــاقـــــت مے خـواهـــــد

کـــــاش لایـــــق بودیـــــم !

یا ایهـــــا الشهـــــداء ! دســـــت ما و

دامـــــان پر مهـــــر شمـــــا ...

وقتی نماز می خواند با گردنی کج می ایستاد ،

بہ او می گفتیم : مگر گردنت شڪسته ،

چرا گردنت را راست نمی گیری ؟

می گفت : در درگاه خدا ، گردن ڪہ هیچ ،

تمام اعضاء و جوارح بدن باید شڪسته باشد ...!

خدایا : تمام اعضا و جوارحم را درخدمت خود قرار ده

چشمانم را با نگاه بر کتابت منور کن

زبانم را به ذکر و ثنای خود مشغول ساز

دستانم را برای خدمت به خلق خود منزه گردان

مرا درصراط مستقیم خود قرار ده

پروردگارا : دلم را حرم خود قرار ده

و غیرخود را به آن راه مده

آمین یا رب العالمین . . .

حتی اگر خسته ای یا حوصله نداری؛قبلش فكر كن چرا داری نماز میخوانی و با چه كسی قرار ملاقات داری.

آنوقت كم كم لذت می بری از كلماتی كه در تمام عمر داری تكرارشان می كنی ولی از تكرارشان لذت میبری.

تكرار هیچ چیز جز نماز در این دنیا قشنگ نیست.

مادرم خودت شاهد بودى كه فرزندت لحظه اى آرام نمى گرفت و نمى توانست پيش شما آرام بگيرد چونكه عشق به خداوند او را به سوى جبهه هاى جنگ و ميدانهاى نبرد مى كشيد تا اينكه به آرزوى ديرينه اش يعنى شهادت برساند و اكنون كه تو جاى فرزند خويش را خالى مى بينى احساس ناراحتى مكن خوشحال باش كه فرداى قيامت پيش فاطمه زهرا(س) روسفيد هستى.

من این راه را آگاهانه انتخاب کردم و انشاءالله خداوند تبارک و تعالی مرا بپذیرد و مرا در زمره پویندگان راهش جای دهد.

((شهید علیرضا صادقانی ))

در نامه ای خطاب به مادرش

به نقل از بیت شهید

مادر! امروز که روز عید می‌باشد و سال نو می‌گردد تمام دنیا در نظرم به ارزش یک مشت خاک کشورم و مصلحت دینم نیست و آنچه به جرأت و شهامت می‌توانم برایت و قلب پر مهرت نثار نمایم این است که جان و روحمان در کالبد جسم مادی‌مان امانتی از جانب پروردگار است که دیر یا زود به امر الله به سویش پر می‌کشد و چه بسا بهتر است این روح در راه الهی طی طریقت کند.

سلام به رهبر انقلاب امام خمینی ، درود بر شهیدان و بر روحانیت مبارز و همه همسنگران و رزمندگان ایران . سلام بر آنها که امامشان را در تمام مدت تنها نگذاشتند و همراه و پیرو خط او بودند .

خداوندا شکر ، شکرت که مرا به پای خود بازخواستی شکرت که مرا به آرزویم رساندی ، تو خودت شاهدی که من آرزویم این بود .

از اين سخن، ساده نگذريد. از ته قلب و با خلوص نيت دعا كنيد كه:

خدايا، امام امت را تا انقلاب مهدي(عج) نگه دار.