*****((شهیدعلیرضا صادقانی))*****

****چکیده ای از وصایای شهید علیرضا صادقانی به مادرش****

آمدي برمزارم، دلم برايت تنگ شده بود. براي حرف هاي تو، صداي تو، حتي براي دست هاي تو كه بيايي و سنگ قبر مرا بشويي. نمي داني مادركه چه قدرشب هاي جمعه را دوست مي دارم، آخرمي دانم كه بايك دسته گل سرخ مي آيي به ديدنم اما صداي هق هق گريه است كه مثل باران غروب هاي پاييز غم انگيز، مرا آتش مي زند. اشكت را پاك كن مادر، دوست ندارم چشم هاي تو را گريان ببينم. مي دانم ؛ دل مهربونت شكسته است.

مي دانم؛ دلت گرفته اما اي مادر! تويي همه جانم! همه عمرم! و تو اي مادرخوبم كه با آن همه مهرباني اكنون برمزار سرد من آرميده اي.

مادر با من حرف بزن، مادر برايم قصه بگو، دوست دارم مثل قديم که برايم قصه مي گفتي باز بگویی. اشك هايت را پاك كن. مادر پسرت تشنه محبت است. مادر تو را دوست دارم به خاطر محبتي كه تو به من داشتی. من باتوام و هميشه به يادتوام . خداحافظ مادر...

ببينيم كه وقتي به نماز مي‌ايستيم تا چه اندازه از خود هجرت مي‌كنيم و به سوي خدا پرواز مي‌نمائيم. اين هجرت از خود و پرواز و طيران به سوي او، انعكاس ايمان و غور و تحقيق و بررسي فكري و قلبي ما درباره خداست. به عبارتي باورمان نسبت به سيطره خداوند باري تعالي نسبت به خود ماست.

رسول گرامی اسلام صلوات الله علیه و آله فرمودند:

هرکس بشارت ماه ربیع الاول را به من بدهد من هم بشارت بهشت را به او می دهم .

حلول ماه ربیع الاول بر همه مسلمین خصوصاً شما دوستان مبارک باد .

مقام معظم رهبری حفظه الله ....

*هر چه امروز کشور ما دارد و هرچه در آینده بدست بیاورد به برکت خون این جوانان شهیداست.

*آنچه مهم است حفظ راه شهداست،یعنی پاسداری از خون شهدا،این وظیفه اول ماست.

* نمک شناسی حق شهدا این است که در راهی که آن ها باز کرده اند،حرکت کنیم.

*امروزه زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست.

*هر شهید پرچمی برای استقلال و شرف این ملت است.

*شهادت بالاترین پاداش و مزد فی سبیل الله است.

((شرح در تصویر فوق))

***شادی ارواح طیبه مومنین ومومنات و شهدای هشت سال جنگ تحمیلی صلوات***

سفارشش نماز اول وقت بود.

بعد از نماز هم کار همیشگی ش خوندن زیارت عاشورا؛ حتی اگه مهمونی بود یا کار داشت یا موقع غذا بود تا زیارت عاشورا نمی خوند نمی اومد.

شب عاشورا یا توی مراسم دعا گریه اش دیدنی بود. طوری گریه می کرد که همه بدنش می لرزید. توی عزای امام حسین سیاه می پوشید و صف اول سینه می زد.

خیلیها عاشق عزاداریش بودند.

وقت نوحه خونی و عزاداری کارشون شده بود نشستن کنار ایشون؛ بلکه از حالت های معنویش تأثیر بگیرند...

خاطرات شفاهی خانواده و دوستان شهید

خوابش را دیدم .

بغلش کردم و گفتم :

« تا نگی اون دنیا چه خبره رهات نمی کنم!»

گفت:

((فقط یک مطلب میگم اونم اینکه ما شهدا شب های جمعه می ریم خدمت آقا اباعبدالله عليه السلام ...))