*****((شهیدعلیرضا صادقانی))*****

شوقش آن است که از زخم لبالب باشد
پیش مرگ حرم حضرت زینب باشد

یا علی را به لبش دارد و نیت کرده است
ذوالفقار غضبش قاتل مَرحَب باشد

می رود بین پلنگان نشود تنها، ماه
می رود در شب پر دلهره کوکب باشد

می رود قافله نور و دلش می خواهد
سپر صبح در این غائلهٔ شب باشد

راهی مروه خون است و صفای آتش
این حرم در نظرش بیت مکعّب باشد

عاشقانه نگران است در این شام زخم
نکند قامت معشوق محدّب باشد

روضهٔ معجر غارت شده را می بارد
شانه ای نیست که آن زلف مرتب باشد

وقت آن است که در خون بچشد مستی را
سر کشد جام بلا تا که مقرّب باشد

از خدا در سحر نافله ها می خواهد
خیزران کاش نصیب ترک لب باشد

راه را گم نکند، عطر بصیرت جاری است
دست تکفیر اگر پرچم مذهب باشد

قتلگاهش بشود اوج سعادتمندی است
کربلائی که پر از فتنهٔ عقرب باشد

خواب دیده است که افتاده به میدان، بی دست
در قیامت به علمدار ملقّب باشد